challenge nr 2....

13 januari 2015 - Mount Barker, Australië

Roy vond het vandaag een goed idee om een berg te beklimmen. Nee... niet zo maar een berg, maar eentje die 1096 meter hoog was en ontzettend steil omhoog ging. Peace off cake zou je denken, maar niets is minder waar, het was afzien . Het pad, als je het al een pad kon noemen, ging in een rap tempo omhoog met heel veel boom stronken en losse stukken rots en om maar te zwijgen over de breedte van het loop gedeelte. Soms was een "trede'" zo hoog dat inge er bijna op moest klimmen om erop te komen.( haha...laafje). De afgrond en de smalle doorgang werden inge toch te veel. Ik heb doorgezet tot een bepaalde hoogte waar ik zelf versteld van stond toen we eenmaal weer beneden waren. Onze kanjer is toen verder gelopen en heeft op de top van de berg gestaan.. Nu moet je weten dat je er heen en terug zeker 5 uur over doet en dan moet je er aardig de pas in hebben.. Alle eer die hem toekomt ... wat een prestatie....toen ook hij eenmaal beneden stond zei hij dat het goed was dat ik niet naar de top was gelopen. Daar stonden geen hekken , het uitzicht was grandioos, maar niks voor zijn moeder was de conclusie.... Voor ieder van ons een geslaagde dag .De temperatuur liep ook vandaag op tot 36 graden . Je zou denken die zijn gestoord om in deze hitte dit te doen. Het was een geweldige uitdaging. Na deze challenge zijn we terug gegaan naar de camping van gisteren.De mannen hebben het zwembad onveilig gemaakt ondanks dat er zout water inzat.S"avonds deed Inge de was , roy kookte, andré heeft de vaat gedaan. Nu zitten we ( inge alleen) buiten, want de boys zijn vogels spotten en de kangeroo's lopen hier over het terrein. Net hebben ze nog een possum gespot in de boom achter de camper. Deze dag is voorbij , ben alleen benieuwd wat mijn kind nog voor ons in petto heeft..........